Zespół wrażliwej stopy

Noszenie obuwia na wysokim obcasie powoduje niefizjologiczne zwiększenie obciążeń przodostopia, prowadząc wtórnie do deformacji. Obserwowane zniekształcenia w zespole stopy wrażliwej wynikają również z osłabienia aparatu więzadłowego i zaburzenia równowagi mięśni stopy. Do deformacji stóp powodujących powstanie zespołu stopy wrażliwej należy zaliczyć: tzw. płaskostopie poprzeczne, paluch koślawy, palce młotkowate, dodatkowe kości łódkowate jako wady wrodzone.

Ocena kliniczna stopy, zwłaszcza w początkowych fazach deformacji, jest trudna. Niezbędne stają się badania plantograficzne, podoskopowe, bądź badanie komputerowe stóp.

Stopa płasko – koślawa

U osób dorosłych z czasem prowadzi do poszerzenia wymiaru poprzecznego przodostopia, co ma wpływ na powstawanie palucha koślawego, palców młotkowych i wtórnych zmian zwyrodnieniowych drobnych stawów stopy.

Stopa wydrążona (o nadmiernie wysklepionym łuku podłużnym)

Popularnie nazywana stopą o wysokim podbiciu, charakteryzuje się znacznie zmniejszoną powierzchnią konatku z podłożem. Jest to przyczyną nadmiernej kumulacji obciążeń, powodujących w dalszym okresie powstawanie modzeli skórnych i silnych dolegliwości bólowych występujących zwłaszcza w czasie chodzenia.Najczęstszym problemem spotykanym u osób z nadmiernie wysklepionym łukiem podłużnym jest zapalenie rozścięgna podeszwowego  które nie leczone bardzo często przeradza się w ostrogę piętową.

Płaskostopie poprzeczne

Omawiające ten problem należy wyjaśnić, że sklepienie poprzeczne stopy jest pojęciem umownym. W stopie nieobciążonej, głowa I kości śródstopia wystaje nieco bardziej ku stronie podeszwowej w stosunku do głowy II i III kości śródstopia. Również głowy IV i V kości śródstopia są ustawione niżej od dwóch poprzednich. W ten sposób na ich wysokości powstaje zarys łagodnego łuku znikającego w fazie obciążenia. W tej fazie wszystkie głowy kości śródstopia w równej mierze przylegają do podłoża. Ta zmian pozycji głów jest możliwa dzięki fizjologicznej nieruchomości I, IV i V kości śródstopia. Kość II i III pozostają w niezmienionej pozycji niezależnie od fazy chodu.

Nazwa “stopa poprzecznie płaska” zakłada, że obciążenie dokonuje się przez zwiększone obniżenie głowy II i III kości śródstopia, w rzeczywistości jednak odchylają się ku stronie grzbietowej głowy skrajnych kości śródstopia. Przy zwiększeniu wymiaru poprzecznego stopy głowy II i III kości śródstopia, jako najdłuższe i najmniej ruchome, przejmują największe obciążenia w fazie odbicia. Przeciążenia te zwiększają się z powodu innych czynników jak np.: końskie ustawienie stopy u kobiet noszących buty na wysokich obcasach. Nie istnieje, jakakolwiek bezpośrednia rejestracja tego sklepienia w pozycji stojącej, a więc w pełnym obciążeniu stopy. W związku z tym należałoby raczej mówić o zespole przeciążenia przodostopia.

Takie grzbietowe ustawienie palców wyłącza ich udział w fazie odbicia i zwiększa nacisk głowy II i III kości śródstopia na podłoże, czyli używając dotychczasowego mianownictwa likwiduje poprzeczny łuk stopy. Następstwem przeciążenia części miękkich przodostopia jest powstanie w tym miejscu modzeli skórnych i przewlekłego stanu zapalnego tkanek głębiej leżących. Występująca wtedy duża bolesność w sposób zdecydowany utrudnia poruszanie się i może prowadzić do znacznego inwalidztwa. Długotrwałe przeciążenia głów II i III kości śródstopia są wymieniana jako jedna z przyczyn złamań marszowych w obrębie szyjek.

Paluch koślawy

Zniekształcenie to polega na szpotawym ustawieniu I kości śródstopia, nadmiernym wystawieniu ku stronie przyśrodkowej głowy tej kości, oraz odchyleniu całego palucha ku stronie palca V. Jest to jedna z najbardziej typowych deformacji zaliczanych do zespołu stopy wrażliwej. Zniekształcenie to występuje najczęściej u kobiet,a w powstaniu jego na pewno odgrywają rolę dwa czynniki: słabsza struktura więzadłowo – torebkowa stopy kobiecej i szkodliwe działanie różnych typów obuwia damskiego.Należy wspomnieć o rodzinnym występowaniu tej wady. Na powstanie tej wady ma wyraźny wpływ istnienie zespołu przeciążenia przodostopia, grzbietowe przykurcze sąsiednich palców i nieprawidłowe ustawienie I kości śródstopia. Charakterystyczną rzeczą dla paluch koślawego jest stopniowo powiększający się obrys przyśrodkowej strony główki I kości śródstopia, a spowodowany powstającą w tym miejscu wyroślą kostną, i odczynem zapalnym leżącej tu kaletki maziowej. Zmiany te są przyczyną dolegliwości bólowych nasilających się zwłaszcza w czasie chodzenia.

Umów się na wizytę!

+48 22 300 15 77